Praeclarae mortes sunt imperatoriae;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. De vacuitate doloris eadem sententia erit.

Nam sunt et in animo praecipua quaedam et in corpore, quae cum leviter agnovit, tum discernere incipit, ut ea, quae prima data sunt natura, appetat asperneturque contraria.

Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis
excellens ad factorum pulchritudinem?

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Reguli reiciendam; Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Qui est in parvis malis. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sed quid sentiat, non videtis. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem cernitur;

Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.

Duo Reges: constructio interrete. Sed quae tandem ista ratio est? Vide, quaeso, rectumne sit. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Bork: Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
Bork: Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Si longus, levis.: At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu.
Bork: Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.
Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.